Leksykon Aura Herbals
Spis treści
Sylimaryna to dobroczynna substancja aktywna zawarta w ostropeście plamistym (Silybum marianum). Jest to roślina z
rodziny astrowatych o charakterystycznych purpurowych kwiatach, którą można spotkać na polskich łąkach. Jej owoce są
bogate nie tylko w sylimarynę, ale również inne cenne składniki, takiej jak:
Jednak to właśnie sylimaryna cieszy się największym zainteresowaniem naukowców. W badaniach sprawdzano jej wpływ na
funkcjonowanie układu pokarmowego, w tym na pracę wątroby. Wyniki badań potwierdziły jej właściwości
hepatoprotekcyjne i regeneracyjne, co jest ważną informacją dla wszystkich, którzy pragną naturalnie zadbać o swój
układ trawienny.
Ekstrakt z ostropestu plamistego można znaleźć w wielu preparatach ziołowych i suplementach diety. Innym sposobem na
przyswojenie cennych składników zawartych w ostropeście jest spożywanie jego zmielonych nasion.
Sylimaryna to substancja aktywna o licznych właściwościach. Wykazuje następujące działanie:
Sylimaryna jest mieszaniną pięciu składników:
Wszystkie te związki zostały wyekstrahowane z ziela ostropestu plamistego w 1960 roku. Ta drogocenna substancja nie
występuje w innych roślinach ani w żadnych innych źródłach pokarmowych.
Najwięcej sylimaryny zawierają nasiona ostropestu plamistego, a konkretniej ich łupiny.
Ze względu na hepatoprotekcyjne działanie sylimaryny stosuje się ją w wielu schorzeniach i uszkodzeniach wątroby.
Przyjmowanie wielu leków w znacznym stopniu wywiera niekorzystny wpływ na jej kondycję. Sylimaryna pomaga zapobiegać
polekowym uszkodzeniom. Dodatkowo warto ją suplementować w okresie rekonwalescencji po żółtaczce i stanach zapalnych
pęcherzyka żółciowego.
Preparaty z sylimaryną mogą być wykorzystywane również profilaktycznie w przypadku osób chcących zadbać o prawidłową
pracę układu pokarmowego, w tym wątroby.
Jakie korzyści przynosi suplementacja sylimaryny i z czego one wynikają?
Działanie antyoksydacyjne sylimaryny jest skierowane przeciwko wolnym rodnikom tlenowym. Wolne rodniki są czynnikami
uszkadzającymi komórki ludzkiego organizmu. Reagują gwałtownie z innymi związkami powodując szkodliwe działanie
przez uszkodzenie struktury błony komórkowej oraz nici DNA. Powstają w organizmie w nadmiarze najczęściej w reakcji
na ogólne skażenie środowiska. Obecnie przyswajamy bowiem toksyczne związki z pokarmami roślinnymi, zwierzęcymi, z
wodą pitną oraz wchłaniamy z powietrzem. Działanie antyoksydacyjne spowalnia proces starzenia się komórek i
zapobiega ich degeneracji.
Działanie to polega na skutecznym hamowaniu powstawania w organizmie szkodliwych związków, w szczególności tych
inicjujących stan zapalny. Chodzi tutaj mianowicie o prostaglandynę PGF2, syntetazę prostaglandynową i
lipooksygenazy.
Działanie odtruwające opiera się na hamowaniu przenikania związków toksycznych do komórek wątroby, czyli hepatocytów.
Mechanizm reakcji polega na wiązaniu się kompleksu sylimarynowego z komponentami białkowymi, jak również z
receptorami błonowymi hepatocytów. Konsekwencją tego działania jest blokowanie wnikania toksyn.
Przeciwdziałanie włóknieniu wątroby następuje, gdy zmniejsza się namnażanie tzw. komórek gwiaździstych w wątrobie.
Komórki te, gdy tylko przekształcą się w tak zwane miofibroblasty, powodują odkładanie się kolagenu i innych
włóknistych związków białkowych inicjujących stan marskości wątroby.
Działanie hepatoochronne miąższu wątrobowego następuje wskutek bodźcowego zwiększenia aktywności polimerazy RNA,
która wzmaga biosyntezę związków białkowych w uszkodzonych hepatocytach, a to oznacza podwyższenie zdolności
odtruwania enzymów wątrobowych.
Przeprowadzone w ostatnich latach badania wykazały, że ze względu na swoje antyoksydacyjne właściwości sylimaryna
może być pomocna w profilaktyce nowotworów. Wywiera ona także korzystne działanie w przypadku wirusowego zapalenia
wątroby typu B. Potwierdzono również, że sylimaryna posiada zdolność obniżania poziomu cholesterolu całkowitego.
Jest to szczególnie korzystnie ponieważ większość związków jedynie obniża poziom „złego” cholesterolu LDL, natomiast
omawiany związek dodatkowo podwyższa poziomu HDL, który jest tak zwanym „dobrym” cholesterolem”.
Sylimaryna może być stosowana nie tylko doustnie, ale też zewnętrznie na skórę. Ze względu na swoje przeciwzapalne
właściwości, znalazła szerokie zastosowanie w kosmetyce i dermatologii jako składnik maści dla skóry suchej i
dotkniętej łuszczycą. Pomaga również w przypadku wystąpienia hiperpigmentacji skóry. Maści z sylimaryną stosowane są
pomocniczo także w przypadku oparzeń i odmrożeń.
Regularne stosowanie sylimaryny (w formie suplementów lub poprzez spożycie nasion ostropestu) przynosi wiele cennych
dla zdrowia korzyści. Sylimaryna pomaga zmniejszyć stany zapalne w organizmie i działa antyoksydacyjnie. Jest ważnym
składnikiem w diecie każdego, kto chce naturalnie zadbać o prawidłowe funkcjonowanie wątroby. Substancja ta pełni
istotną rolę w ochronie wątroby przed szkodliwym działaniem toksycznych związków chemicznych. Wykazuje działanie
żółciotwórcze i żółciopędne, dlatego jest cennym i naturalnym wsparciem dla wątroby.
Sylimaryna może być również naturalnym wsparciem procesu odchudzania, ponieważ wspomaga pracę układu pokarmowego oraz
pomaga kontrolować poziom cholesterolu we krwi. Usprawnia przemianę materii i wspiera proces trawienia. Mielone
nasiona ostropestu plamistego są też cennym źródłem błonnika pokarmowego, dlatego świetnie sprawdzą się jako zdrowy
dodatek do fit koktajlu. Należy jednak pamiętać, że sylimaryna sama w sobie nie posiada działania odchudzającego.
Specjaliści sugerują, aby dzienna dawka sylimaryny przyjmowana w suplementach diety wynosiła około 150-200 mg.
Warto pamiętać, że na efekty stosowania ostropestu plamistego należy poczekać ok. 3-4 tygodnie. Sylimaryna jest
najskuteczniejsza, gdy spożywana jest regularnie przez dłuższy czas. Organizm zawsze potrzebuje czasu, aby
skorzystać z właściwości naturalnych substancji zawartych w ziołach.
Sylimaryna polecana jest każdemu, kto chce naturalnie zadbać o zdrowie całego układu pokarmowego. To substancja
bezpieczna dla zdrowia, dlatego może być stosowana przez kobiety i mężczyzn w różnym wieku.
Tak jak w przypadku wszystkich ziół i roślin należy zachować szczególną ostrożność w przypadku ciąży i okresu
karmienia piersią. W powyższych przypadkach należy bezwzględnie skonsultować z lekarzem prowadzącym chęć rozpoczęcia
suplementacji sylimaryną. Osoby przyjmujące leki na stałe również powinny skonsultować się z lekarzem, farmaceutą
lub innym specjalistą w celu wykluczenia ewentualnych interakcji pomiędzy sylimaryną a substancjami leczniczymi.
Warto pamiętać, że niektóre preparaty ziołowe mogą wpływać na działanie leków.
Sylimaryna jest substancją w pełni bezpieczną. Nie wykazuje działania niekorzystnego nawet podawana w wysokich
dawkach. Jedynie u osób wyjątkowo nadwrażliwych zaobserwowano przemijający dyskomfort jelitowy objawiający się
nudnościami lub biegunką. W przypadku wystąpienia powyższych objawów należy zaprzestać przyjmowania preparatu z
sylimaryną i skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Bibliografia
Materiał ma charakter edukacyjny i nie zastępuje porady lekarskiej.
Materiał opisuje substancje i ich możliwe zastosowania na podstawie ogólnodostępnych publikacji, badań i materiałów znalezionych w internecie, prasie oraz książkach. Materiał nie jest opisem suplementu diety ani żadnego innego produktu zawierającego w/w składniki.
W przypadku stosowania suplementów diety pamiętaj, by nie przekraczać zalecanej dziennej porcji,i że nie mogą być one stosowane jako substytut zróżnicowanej diety. Pamiętaj, że bardzo ważny i zalecany jest zrównoważony sposób żywienia i zdrowy tryb życia.
Każdy suplement diety przechowuj w miejscu niedostępnym dla małych dzieci.